- chwytać na lep
- = brać na lep
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
chwytać — ndk I, chwytaćam, chwytaćasz, chwytaćają, chwytaćaj, chwytaćał, chwytaćany chwycić dk VIa, chwytaćcę, chwytaćcisz, chwyć, chwytaćcił, chwytaćcony 1. «brać, ujmować kogoś, coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); łapać»… … Słownik języka polskiego
chwytać się — Chwycić się na lep (czegoś) zob. lep 2. Chwytać się sposobu zob. sposób 1. Chwytać się z kimś za bary, za czuby, za łby zob. wziąć się 1 … Słownik frazeologiczny
lep — m IV, D. u, Ms. leppie; lm M. y «lepka, gęsta substancja syntetyczna lub organiczna; rozsmarowana na paskach papieru, pniach drzew itp. służy do wabienia i łowienia owadów (niekiedy ptaków); także pasek papieru posmarowany taką substancją» Lep na … Słownik języka polskiego
chwycić się — na lep (czegoś) zob. lep 2. Chwytać się sposobu zob. sposób 1. Chwytać się z kimś za bary, za czuby, za łby zob. wziąć się 1 … Słownik frazeologiczny
łapać się – złapać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdecydowanie, szybkim ruchem dotykać jakiejś części własnego ciała, nagle przyłożyć lub przycisnąć do niej dłoń (dłonie) pod wpływem pewnych doznań (głównie bólu) lub chęci… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego